உன் விழி கண்டு,
ஊமை இதழ் நின்று,
சுவைக் கவியும்,
மெல்ல அவிழும்.
உன் நடைக் கண்டு,
அன்னப் பேடை ஒன்று,
நெழியும்,
தயங்கி நெழியும்.
உன் மொழிக் கேட்டு,
என் வீட்டுக் கிளிப் பாட்டு,
முடியும்,
அன்றுடன் முடியும்.
வரும் வழி பார்த்து,
நீ வரும் வழி பார்த்து,
நிறையும்,
வண்ணப் பூக்கள் நிறையும்.
மிதிப்பட்டு,
உன் பாத விரல் பட்டு,
விரியும்,
அதில் சில மொட்டு விரியும்.
இத்தனையும் பார்த்து,
கண் பார்த்து,
சரியும்,
என் மனம் மெல்ல சரியும்... :)
கவிதை அருமை. வாழ்த்துக்கள்
ReplyDeleteThankq :)
ReplyDeletebrilliant man. keep it up!
ReplyDeleteThank you :)
ReplyDelete